Het verhaal van: Jac Verhaag

‘We gaan proberen je van de beademing af te krijgen, maar houd er rekening mee dat je de rest van je leven met je kin een elektrische rolstoel moet besturen.’ Een keiharde boodschap zo’n tien jaar geleden voor de anders kerngezonde Jac uit Velden.

De oorzaak van die heftige periode was een cavernoom, een soort bloedpropje bij zijn nekwervel. Van een stijve nek ging Jac in een paar dagen naar verlamd tot aan zijn nek. Als bewegingsagoog werkte hij jarenlang voor Stichting Gehandicaptensport Limburg. “En dan kom je opeens zelf in een rolstoel te zitten”, blikt hij terug.

Na een tijd kon hij langzaam maar zeker zijn vingers weer bewegen. “Ik moest alles opnieuw leren.” Door een intens revalidatieproces lukt het uiteindelijk zelfs weer om stukjes te lopen. “Dat is allemaal winst geweest. Als bewegingsagoog was het motto om mensen te stimuleren tot sporten en kijken wat je wél nog kunt. Dat moest ik op mezelf gaan toepassen. Het ging me gelukkig goed af, dat is altijd de aard van het beestje geweest.”

In eerste instantie stelde hij zichzelf sporten als vanouds en een marathon tot doel. “Dan komt op een gegeven moment een punt van: dit is het en hier zal ik mee moeten leren leven.” Samen met IKS ging Jac kijken welke mogelijkheden hij allemaal had qua sport met een incomplete dwarslaesie.

Jac ging mee naar een handbikevereniging in Venlo. Het fietsen vond hij leuk, maar de sporthandbike, een zogenaamde ‘ligger’, frustreerde hem. “Ik voel bijna geen kracht in mijn armen. Dus ik kon wel wat rondjes fietsen, maar anderen zoefden me voorbij.” Hij vindt echter een oplossing die wel bij hem past. Met een aankoppelhandbike kan hij wel 30 tot 40 kilometer fietsen. Ook een filmpje van paralympisch triatlonkampioen Jetze Plat inspireert hem tijdens zijn revalidatie en motiveert hem om te gaan zwemmen.

Zo kan het dat hij zich nu zowel als deelnemer en promotor inzet voor de organisatie van de X-triatlon in Venray, de eerste in zijn soort. Een triatlon voor volwassenen en kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. Recreatief én competitief.

“Op zwemmen staat tien minuten. En of je nu één baantje zwemt of twaalf, dat maakt niet uit. Je kunt zelfs in het bad op en neer lopen”, vertelt Jac. “Hardlopen kan rollend of lopend. Bij het fietsen heb ik zelfs gezien dat mensen tussendoor nog even rustig een kopje koffie dronken, dus het is echt voor iedereen zijn eigen beleving.”

Sinds afgelopen jaar is Jac ambassadeur voor IKS. Zijn inzet voor de X-triatlon sluit daar mooi op aan. “Ik had al snel zoiets van ‘geef mij maar meer taken’. Ik vind dit ook mooi. Mensen vertellen wat IKS allemaal doet en de naam meer op de kaart zetten. Ik vind het een heel mooie organisatie, als je eenmaal ziet wat ze allemaal kunnen betekenen. Het geeft mij ook een stukje voldoening, dat je iets voor andere mensen kunt doen.”