Het verhaal van: Dean Nafzger

Dean uit Herkenbosch worstelde in zijn tienerjaren met zijn gezondheid. Een aantal ziekenhuisopnames,
overgewicht en pestgedrag op school zaten allemaal niet mee. Via het ziekenhuis kwamen zijn grootouders
Bertho en Anneke en hij in contact met IKS.

Het was inmiddels twee jaar geleden dat Dean voor het laatst echt had gesport. Walter Hebben werkt voor
het Sportloket van IKS en ging bij hem langs om te ontdekken welke sport goed bij Dean zou passen. Die
persoonlijke aanpak werkt, blijkt wel als ze maanden later weer met elkaar aan tafel zitten als oude vrienden.

Walter vertelt dat zelfverdediging uit het gesprek naar voren kwam, mede vanwege het gepest. “Dan ga ik
voor Dean op zoek naar een plek waar hij zichzelf kan zijn.” Hij kwam uit bij karateclub Fudoshin. De eerste
vier trainingen ging hij met Dean mee, om er zeker van te zijn dat hij hem in goede handen achterliet.

“Je hebt toen meteen meegedaan, dat vond ik zo knap van je”, blikt Walter met plaatsvervangende trots terug.
Ook trainer Rik liet er geen gras over groeien en betrok Dean direct actief bij de training.

Walter weet als geen ander dat niet alleen de sport, maar ook de juiste trainer cruciaal is om tot een match
te komen. “Rik heeft een bepaalde rust over zich. Hij heeft humor, oog voor iedereen, zorgt voor structuur.
En hij is heel positief, hij zal je nooit afkraken.”

Want zo vlotjes als het dit keer ging, is geen vanzelfsprekendheid. “Ik kom ook wel eens bij verenigingen waar
ik na twee keer concludeer dat het niet matcht. In eerste instantie dacht ik bij Dean aan kickboksen, omdat
hij dat al eerder had gedaan. Ik heb toen wat mensen telefonisch gesproken, maar kwam niet de juiste plek
tegen. Dat is puur intuïtief. Ik wilde Dean het niet aandoen om in een situatie te komen waar hij zich niet
lekker zou voelen. Ik vond het niet bij hem passen.”

Fudoshin blijkt een schot in de roos. Ruim een jaar later traint Dean nog steeds bij de karateclub. Hij heeft
inmiddels zijn eerste examen gehaald en oefent nu voor de groene band.

En het brengt hem meer dan enkel gezond bewegen. “Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven en
geleerd om mijn emoties te kanaliseren. Vroeger werd ik altijd kwaad als ik werd gepest. Maar toen een
vriend van me laatst werd gepest, stond ik op, keek die jongen recht in zijn ogen en vroeg hem: “is er iets?”
Walter: “Je hebt geleerd om je ruimte in te nemen. Deze ruimte is van Dean, punt.”

Ook voor Anneke en Bertho was het Sportloket een welkome hulp. “Als zoiets wordt aangeboden, heb je
meer houvast dan wanneer je het zelf moet uitzoeken en het misschien mislukt.” Bertho vult aan: “Ik weet
niet of hij nu anders aan sport had gedaan.”